Bel me: 06 23 03 10 90
Bel ons: 06 23 03 10 90
Jaren geleden werkte ik als officemanager bij een internationaal bedrijf. Ik moest leidinggeven aan een secretariaat en een afdeling klantenservice. Een secretaresse had ook HR-taken als onderdeel van haar functie.
Het bedrijf verkeerde in zwaar weer en er was een marche van 0,0. Het was altijd druk. Eigenlijk zou ik het liefst een extra medewerker erbij willen hebben, maar daar was geen budget voor
Deze secretaresse had een arbeidscontract opgesteld zonder vermelding van de proeftijd. Artikel 2, “Wij hanteren een proeftijd van 2 maanden”; het stond er gewoon niet in. Ze had gewoon te snel gewerkt en door de drukte deze fout gemaakt. Dat contract is ondertekend door de HR functionaris en het is opgestuurd. De sollicitant heeft het contract ontvangen en was vanaf dat moment in vaste dienst. Achteraf bezien was deze sollicitant geen goede match, maar doordat art. 2 ontbrak, zaten we in ieder geval nog een jaar vast aan deze dame.
Een hele kostbare fout.
In een paar luttele seconden gemaakt.
Met heel veel consequenties.
Toen ik erachter kwam, wist ik even niet wat ik tegen haar moest zeggen. Ik was gewoon met stomheid geslagen. Ik was zo boos. Hoe kan ze nou art. 2 zijn vergeten? Dat kan toch niet waar zijn? Ik vond het ook wel rot voor haar. Zij heeft tenslotte die fout ook niet expres gemaakt. Het is gewoon gebeurt in alle drukte. Dat begreep ik ook wel
Dus daar sta je dan in een tweestrijd tussen boosheid en begrip.
Woest vanuit je zakelijke rol, begrip vanuit je menselijke kant.
Toen kwam mijn manager er nog een keer bij. Die was ook woest. Hij was een regiomanager die natuurlijk ook verantwoording moest afleggen aan zijn directeur. De HR-functionaris moest komen en die was ook een beetje aan het stamelen, net zoals die secretaresse. Kan je het tafereel voor je zien?
Eigenlijk ben je als leidinggevende secretaresse een echte superwoman.
Je bent boos om een fout die makkelijk voorkomen had kunnen worden
En je vindt het vervelend voor de ander
En je moet ervoor zorgen dat die persoon beter oplet in het vervolg
En je moet een oplossing zoeken om te voorkomen dat grote fouten niet weer worden gemaakt
En je moet genoeg veiligheid in je team bieden zodat ze de volgende keer een grote fout niet gaan verbergen
Jij moet dit allemaal oppakken en oplossen en uiteindelijk sta je daar alleen voor.
Pff als ik dit typ, word ik er al moe van
Het vraagt mentaal best wel wat van je. Hoe blijf je rustig in zo’n storm? Hoe houd je grip op de situatie?
Nogmaals, lieve lezeres: jij bent een echte heuse Superwoman