Bel me: 06 23 03 10 90
Bel ons: 06 23 03 10 90
Marjolein werkte alweer een paar jaartjes op het secretariaat. Ze droomde altijd van een promotie. Ze wilde graag doorstromen naar een leidinggevende functie.
En nu is het gelukt. Marjolein is teamleider geworden van het secretariaat. Ze zou eigenlijk heel erg blij moeten zijn, waarom is zij dat dan niet?
Toen Marjolein nog onderdeel was van het team, had ze het echt naar haar zin. Samen met haar collega’s lekker aan de slag. Hard werken, maar ook veel lol hebben. Gezamenlijk lunchen en soms vrijdagmiddag nog even naar het café om het weekend te vieren. Als het zaterdag was, kon ze al met plezier uitkijken naar de maandag.
Maar nu heeft ze op elke zondag alweer hoofdpijn, want de volgende dag begint de ellende weer.
Er is elke dag gedoe
Elke dag weer frustratie
Elke dag heeft zij het gevoel; het is zij tegen mij.
Van de week was er weer zo’n akkefietje. De receptioniste was ziek. Iemand uit het secretariaat moest dus een dag op haar plek gaan werken. Niemand had daar zin in. Dus, om het goede voorbeeld te geven, ging Marjolein er zelf zitten.
Ze kreeg een klant aan de telefoon, die wilde ze doorzetten naar het secretariaat, en toen…..werd de telefoon niet opgenomen. Ze wist dat haar teamleden allemaal aanwezig waren, maar een telefoontje aanpakken, dat zat er niet in.
Zo frustrerend
Zo vermoeiend
Weer een discussie beginnen
Eigenlijk was Marjolein er helemaal klaar mee.
Marjolein wilde best kritisch naar zichzelf kijken. Waar kon ze het beter doen? Wat deed ze fout? Deed ze überhaupt iets fout? Maar ze was zo geïrriteerd, dat er op dat moment geen ruimte was om die vragen aan zichzelf te stellen. Marjolein was gewoon boos.
OK ja, ze wilde graag deze functie hebben. Ze was echt toe aan een promotie.
In haar hoofd kon ze het goed beredeneren, maar waarom voelde het in haar hart dan zo frustrerend en rot?
Waarom wilden ze gewoon niet voor haar werken?
Toen ikzelf nog leiding gaf aan een secretariaat, had ik diezelfde frustraties.
Elke opdracht die ik gaf, leverde altijd weer gedoe op.
En net zo als Marjolein, had ik steeds het gevoel dat het zij tegen mij was.
Totdat ik erachter kwam dat ikzelf een rol had in dat ‘gedoe’.
Ik kwam erachter dat mijn manier van aansturen nogal onduidelijk was. Net zoals Marjolein wilde ik ook het goede voorbeeld geven, in de hoop dat mijn team dat zou oppakken.
Maar mijn teamleden hadden helemaal geen interesse in goede voorbeelden.
Zij hadden behoefte aan duidelijke beslissingen, richtlijnen en regels.
Dit was voor mij zo’n waardevol inzicht: waar heeft mijn team behoefte aan (in de aansturing).
Willen ze een heldere beslissing?
Willen ze duidelijke randvoorwaarden om hun werk te doen?
Ik kan je wel vertellen waar ze geen behoefte aan hadden: indirecte communicatie en dan maar hopen dat ze het begrijpen.
En ja, dat kan even spannend zijn.
Je neemt een beslissing waar niet iedereen blij mee is.
Maar daar ben je tenslotte voor aangenomen.
Geef jij ook leiding aan een secretariaat? En loop jij ook tegen dezelfde frustraties aan als Marjolein? En wil je daar eens vrijblijvend over praten?
Neem dan eens contact met mij op. Ik zou je graag verder op weg willen helpen.